Vissenakenstraat

3300 Tienen

tcroosendael@skynet.be

 
 Start
 Roosendael
     Historiek
     Praktisch
     Routeplan
     In de kijker
 Kalender
 Lessen
     Tenniskampen
     Lesgevers
 Competitie
     Interclub
     Tornooi
 Contact
     Bestuur
     Leden
     Formulieren
 Links - Sponsors
 

 
 

In de kijker

 

 

 


Het 'zwetteke' op school

 

 

 

 


Santé!
 

 

 

 


Jos op skivakantie

 

 

 

 


Fundering voor eerste clubhuis

 


2006: fietstocht naar Namen

Hilde Bruyninckx en Jos Vanparijs

Hilde en Jos... Iedereen noemt ze in één adem. Iedereen kent hen in de streek, ofwel via het tennis, ofwel van de sportwinkel in Tienen. Hoewel ze in het Tiense wereldberoemd zijn, staan ze niet graag op foto's of in de krant. Ze worden zelfs wat ongemakkelijk als ze geconfronteerd worden met wat iedereen erkent als hun verdiensten en successen. Belangrijkste voor ons: ze hebben TC Roosendael uit de grond gestampt en dat is een prestatie buiten proportie, want dat lag echt niet voor de hand. Tienen heeft aan Hilde en Jos de mooiste tennisclub van het land te danken en alle Roosendaelers al vele jaren sportief plezier en veel comfort.

 


 

Jos = sport

Dat kleine Jos op de wereld werd gezet voor de sport stond al vast van voor zijn geboorte. Hoewel vader Felix ('Fekke') Vanparijs een landbouwer was met koebeesten en akkerland en dagelijks dus heel veel werk had, liet hij naar het schijnt alles vallen als 'de voetbal' hem nodig had. Fekke legde de terreinen van Voorwaarts Tienen aan en onderhield ze. Van op zijn tractor kon hij geamuseerd jonge voetballertjes zitten bekijken en sympathiseerde hij met iedereen die 'bewoog'. Zijn spruit, Joske Vanparijs, gemeenzaam 'het zwetteke' genoemd (wegens zijn pekzwarte krullenbol en donkerbruine huid, nvdr), bewoog gelukkig heel veel! Joske was gewoon niet kapot te krijgen! Hij draafde door de weiden, sprong over de grachten en had thuis geen trap nodig om zijn slaapkamer op de eerste verdieping te bereiken. Met een kleine aanloop en slechts één tussenstap tegen de gevel, wipte Jos los door het raam zijn kamer binnen. Neen, de trap heeft hij thuis niet versleten! De banken van het café aan de Waterstraat wel een beetje. Jos reed er binnen met zijn brommer, wipte op de eerste bank en reed zo het café rond van bank tot bank... En sjotten dat 'het zwetteke' kon! En lopen! Bij de atletiekclub van Tienen kon niemand hem kloppen in het veldlopen, in de cross. Straffer nog: als Jos 's namiddags ergens te velde een cross ging lopen reed hij ernaartoe met de fiets, hoe ver het ook was. Meestal won Jos de cross, fietste dan met grote snelheid terug naar Tienen, naar het voetbalstadion en was dan nog altijd fit genoeg om tijdens de zware looptraining overal aan kop te zijn. Niet kapot te krijgen, dus... Dat ondervonden ze ook in het leger. Lopen met geweer, helm en zware rugzak - het deerde Jos allemaal niet. Altijd weer liep hij weg van het peloton.

 


 

Hilde = regulerende kracht

'Als Hilde er niet geweest was, dan zat ik nu misschien in Abu Dhabi om de zee te ontzilten of om woestijnen vruchtbaar te maken...' getuigt Jos. Gelukkig is hij Hilde tegen het lijf gelopen (of omgekeerd) want zij kan 'het zwetteke' wat in toom houden. Het moet een mooie idylle geweest zijn daar in Vissenaken, eerst verborgen voor iedereen maar spoedig bezegeld door een huwelijk - Hilde, het brave buurmeisje dat voor regentes studeerde met de avontuurlijke krachtpatser Jos. Jos die steeds vol ideeën zat en Hilde die kon temperen, Jos met zijn inspiratievolle handelsgeest en Hilde met haar boekhoudkundige discipline. Het kon niet anders: daar moest allerlei moois van voortkomen! In 1968 werd zoon Werner geboren. Hilde gaf les in de blindenschool van Sint-Agatha-Berchem maar kreeg spoedig een betrekking aangeboden in het Lyceum van Tienen waar ze tot 2005 les zou geven. Jos werkte als verkoper voor Multogas, een Tiens bedrijf waarvan de stichter, Albert Van Mullem, vooruitstrevende ideeën had en uitvindingen deed. Daardoor gestimuleerd en ook wel door de vindingrijkheid van 'Sjoeter', zijn bazin, kon Jos kon zich in de gas business redelijk goed uitleven. Hij ontwikkelde mee de markt voor gasinstallaties in auto's, zorgde voor verwarming in kerken, enz. Maar hij bleef dromen van eigen zaken, van grote zaken. Op den duur mocht hij van Hilde zijn gang gaan... Hij maakte een tennisclub en startte van nul een sportzaak op, de Sporty op de Grote Markt in Tienen, die een begrip werd in de hele streek.

 

Roosendael

'Het tennis is eigenlijk allemaal begonnen met onze schoonbroer Marcel Keustermans', getuigen Hilde en Jos. Zij vergezelden Marcel op een zondagnamiddag eens naar Oudergem, waar hij tenniste in de tennisclub van de Kredietbank. Jos en Hilde vonden dat tennis 'iets tof was om te doen' en pratend met zijn vrienden kreeg Jos meteen ideeën. 'Waarom zouden we zelf geen terrein aanleggen? Waarom niet meteen twee? Twee terreinen samen kosten amper meer dan één en zo kunnen we anderen inviteren om ook te spelen!' Jos kreeg van het gemeentebestuur (Vissenaken hoorde toen bij Kumtich) de toelating om aan de slag te gaan. Getuigen vertellen hoe Jos, na zijn dagtaak en tot diep in de nacht, met de tractor van zijn vader grondwerken bleef doen, zich vastreed in het slijk en met een tweede tractor de eerste voortdurend weer moest lostrekken. Want het regende en bleef regenen in het voorjaar van 1977! Pas drie dagen voor de officiële opening kwam de zon erdoor. De eerste twee terreinen waren net op tijd klaar. Hoewel er geen verharde toegangsweg was, geen elektriciteit, geen kantine en slechts water van de vijver dat Jos met een beervat moest gaan bijhalen, kon er vanaf 6 juli 1977 in de Roosendaelvallei getennist worden. Ach, die beginjaren! 's Avonds kwam Hilde met een frigobox aandragen, met flesjes frisdrank en bier. Zittend op een verhoogde weiderand lieten de spelers van het eerste uur zich deze speciale gezelligheid in open lucht welgevallen.

 

Verdere uitbouw

TC Roosendael kende onmiddellijk succes. Het tennis explodeerde in de jaren 70 en 80. Tegen het volgende seizoen werd een extra terrein aangelegd (terrein 3) maar dat volstond niet om alle spelers te 'placeren'. Nog hetzelfde jaar werd beslist om ook terreinen 4 en 5 aan te leggen. Ondertussen was een prefabschooltje aangekocht in Aarschot: met een geleende vrachtwagen en volgens een zelf bedacht concept werd daarmee op één weekend het eerste clubhuis opgetrokken.

 


1978: Jos trok ook als lesgever mee de jeugdkampen op gang.

 

Aandacht voor de jeugd

Van bij de start organiseerde Roosendael tenniskampen voor de jeugd, een primeur in Tienen die jaarlijks veel volk zou lokken. Dertig jaar lang was Hilde de drijvende kracht achter de opleiding van jeugdige spelers, met de inrichting van zomerkampen, groepslessen, jeugdnamiddagen, winterlessen... Geen wonder dat zij daarmee in 2005 het VTV-kwaliteitslabel 'Jeugdvriendelijke tennisclub' voor TC Roosendael verwierf. Dik verdiend!

 

PS
Voor de huldiging van Hilde en Jos op TC Roosendael:
klik hier!


december 2006

 

 © Karel Van Rompaey 08/01/2010