projectweek te Rodez (26 feb. - 2 maart)

Tijdens de krokusvakantie namen 6 leerlingen van "het college", Liselore-Lotte Berger (5 LAWE), Annelies Frederickx (5 GL), Izabel Janssens (5 GL), Lisa Lopopolo (5 LAMT), Cleo Mombaers (5 LAMT) en Veerle Nijs (5 GL) deel aan een projectweek in het lycée François d'Estaing te Rodez (Frankrijk) in het kader van het International Education programma. Ze werden begeleid door M Opsomer, leerkracht Frans.

Van de twaalf IE-scholen waren er ook nog leerlingen afgevaardigd van het Nederlandse Maurick College uit Vught en van het Duitse Gymnasium Rheindahlen uit Mönchengladbach. Kortom, een bonte mengelmoes van nationaliteiten!Het aangeboden project had als onderwerp de stad Rodez zelf : "Rodez, un art de ville - une cité d'autrefois ouverte sur l'avenir".

Dag 0

De zes meisjes en hun begeleider vertrokken zondagavond per trein vanuit Tienen richting Rodez. Via wat "gefoefel" slaagden zij erin om met hun zevenen te overnachten in een couchette voor zes personen. Zij doopten al snel hun slaapplaats officieel om tot "coupette" (samentrekking van "coupé" en "couchette"). Dat er van slapen weinig in huis kwam, hoeft geen betoog. Babbel, babbel, babbel!

Dag 1

Fris en monter (hm hm) maar toch ook wat zenuwachtig sukkelden zij maandagmorgen om 7 uur met hun vele kilo's bagage van de trein in het station van Rodez. Anne-Marie Blanc, de coördinatrice van het project, stond al klaar om hen een warme ontvangst te geven. Tevens op het appel : de gastgezinnen van de meisjes. Na een eerste vluchtige kennismaking en een lekker ontbijt in de gastgezinnen, bleef er niet veel tijd meer over om zich te reppen naar de plaatselijke school.
Om 9 uur stipt ging immers het project van start. Na een korte verwelkoming door mevrouw Blanc, kregen de leerlingen hun eerste opdracht : er stond een stadszoektocht op het programma. De leerlingen uit Rodez (= les Ruthénois), Tienen, Vught en Mönchengladbach werden ingedeeld in kleine groepjes. Ze volgden een op voorhand uitgestippelde route en zochten onderweg de juiste antwoorden op de gestelde vragen. Op die manier leerden ze het "vieux Rodez" (het oude stadsdeel) kennen. Na deze tocht die voor- en namiddag in beslag nam, mochten de leerlingen huiswaarts keren, ttz naar hun gastgezin.

Dag 2


Vroeger een oude kazerne, nu een universitair centrum...

Dinsdagmorgen kwamen de leerlingen samen in de gebouwen van Grand Rodez (GR), een soort intercommunale. Daar werden de leerlingen toegesproken door M. Maurel, een "hoge piet" van GR. Hij legde uit hoe GR tracht het bestaande patrimonium in stand te houden en op een verantwoorde manier de oude (vervallen) gebouwen restaureert en hen een nieuwe bestemming geeft. Na deze korte uiteenzetting bezochten de leerlingen 3 sites waar op dit ogenblik restauraties aan de gang zijn : eerst het Musée Fenaille, nadien l'Hôtel Valady en uiteindelijk le Centre Universitaire.

Daar maakten de leerlingen aan de hand van prentbriefkaarten schetsen van o.a. de kathedraal "en grès rose" (een soort roze steen) die zich bevindt in het centrum van Rodez.

Dag 3

Woensdagvoormiddag trokken de leerlingen er opnieuw op uit. Mevrouw Blanc, opteerde ervoor om dezelfde groepsindeling als maandag te behouden. Ditmaal werd van hen verwacht dat ze van een 15-tal standbeelden die over heel Rodez verspreid staan, concrete informatie verzamelden. Na deze tweede tocht door (het nog steeds koude) Rodez, kwamen de leerlingen opnieuw samen in het lyceum om alle gegevens netjes te noteren.

In de namiddag waren de leerlingen vrij. De meeste Tienenaars profiteerden van deze welgekomen verpozing om enkele souveniertjes te kopen voor de achterblijvers op het thuisfront.

Dag 4

Donderdag was het voor een tweede keer verzamelen geblazen in de gebouwen van Grand Rodez. Een zekere M. Teissier gaf een spreekbeurt over de economische aspecten van GR. Nadien toonde hij aan tijdens een begeleid bezoek van de "site de Bourran" hoe men "le vieux Rodez" in westelijke richting heeft uitgebouwd tot een kleine industriestad. Hij legde uit aan de leerlingen hoe GR van in het begin koos voor een "gemengde" aanpak : de beleidsmensen hebben bewust niet zomaar een industriezone "tout court" willen neerpoten (een zone die dreigt leeg te lopen van zodra er verminderde economische activiteit is). Zij hebben steeds geprobeerd wonen en werken te combineren : woonblokken staan er naast en tussen werkblokken. Bovendien kunnen beide, indien nodig, steeds van bestemming veranderen. Handig!
Na dit bezoek keerden de leerlingen terug naar het lyceum om er een samenvatting te maken van wat ze 's ochtends geleerd hadden.


Donderdagnamiddag bezocht een deel van de leerlingen de "laiterie-fromagerie" van Valmont. Na het werkbezoek mocht iedereen smullen van de kaas- en wijntafel vol Valmontproducten.

Een ander deel bracht een bezoekje aan de lampenfabrikant Drimmer. (Helaas, hier viel niets te proeven!) Nadien kwamen beide groepen weer samen en deden nog een plaatselijke houtdrogerij aan.'s Avonds was het verzamelen geblazen in de school die aan alle deelnemende leerlingen en leerkrachten een "repas régional" aanbood. Op het menu stond o.a. "aligot" (een mengsel van gesmolten kaas en aardappelpuree). Na deze lekkere maaltijd verdwenen de jongeren één voor één uit de eetzaal richting foyer waar er een mini-fuifje op het programma stond. En dansen maar…

 

Dag 5

Vrijdagvoormiddag was het echter alweer werken, zweten en zwoegen. De leerlingen zetten hun beste beentje voor om van hun logboek een prachtig naslagwerk te maken: foto's inplakken, vragenlijsten verder aanvullen, schetsen afwerken, samenvattingen vervolledigen, etc.
Vrijdagnamiddag voorzag het programma een intensieve sportactiviteit. Maar bij gebrek aan een sportleerkracht (tja) , moest er gezocht worden naar een alternatief. Het kwam uiteindelijk tot een wedstrijdje "Trivial Pursuit" tussen Belgen en Fransen (De Duitsers waren al naar huis, de Nederlanders begrepen de vragen niet). En wie won? De Belgen! Nadien restte er enkel nog de officiële afsluiter : M. Lachet, directeur van de school overhandigde aan iedere leerling zijn of haar diploma. En weet je wat? Iedereen was geslaagd … met brio!
Vrijdagavond, rond tienen, brak een pijnlijk moment aan: afscheid nemen van de gastgezinnen. Nog snel een paar groepsfoto's nemen, elkaar een laatste maal stevig vastpakken, enkele traantjes wegpinken en dan… luisteren naar mijnheer Opsomer : "De trein vertrekt, meisjes! Opschieten!". En dan opnieuw met zijn zevenen in de "coupette" richting Tienen. En … slapen maar! (hm hm)

Verslag: Philippe Opsomer (30/3/2001)                                                                                                                                             © kvr