René Vlaeyen

producer

Sinds vorig jaar is BOK vaste leverancier van figuranten voor Belgische films en Vlaamse televisieseries. Leden van onze vereniging stonden op de set met de grootste Vlaamse vedetten: Els Dottermans, Chris Lomme, Jan Decleir, Dora van der Groen, Hilde Van Mieghem, Carry Goossens, Gaston Berghmans... om er maar enkelen te noemen. We konden ook kennis maken met René Vlaeyen, kind van de streek en momenteel Vlaanderens belangrijkste producer. Zijn realisaties ("De kotmadam", "Gaston en Leo" o.a.) haalden de hoogste nationale kijkcijfers en verklaren mee het grote succes van VTM.
René is een sympathieke spring-in't-veld, breedlachs en altijd in de weer. In het kluwen van kabels, spots, apparatuur, tussen acteurs, kleedsters, schminksters en allerlei medewerkers is hij de bepalende figuur, de rustbrenger, de stimulator. René vertelde ons zijn wonderlijk levensverhaal vol toevalligheden en onverwachte wendingen, een successtory die eerder in Amerika thuishoort dan in het Hageland. Bunsbeek ligt hem bovendien nauw aan het hart. Indertijd werkte hij vlot samen met Roger Andries om in Zaal De Ton kwaliteitsoptredens van pop-artiesten te brengen. Eind jaren zeventig was Bunsbeek dan ook elke zondag de aantrekkingspool voor jongeren uit de hele regio!

Internaten

René:
Ik ben van Bekkevoort. Ik was de oudste van zeven kinderen, drie jongens en vier meisjes. Mijn ouders stuurden mij naar het internaat in Haasrode en later naar de KNT in Tienen waar ik twee jaar in de normaalschool zat. Ik bewaar goede herinneringen aan die tijd. Tienen viel best mee: i.p.v. om de zes weken zoals in het internaat van Haasrode mocht je er elke week naar huis! Ik kon mijn gitaar meebrengen en muziek spelen. Het was er anders ook wel streng. Ik herinner me nog dat er boven de chambretten kiekendraad gespannen was... om te beletten dat leerlingen 's nachts over de houten schotten kropen en bij elkaar kwamen! Brieven krijgen kon zomaar niet. Voor mij was dat een echt probleem want ik had een lief! Externen verzorgden echter de "geheime briefwisseling". Albert Van Es uit Ransberg, nu onderwijzer, was mijn go-between. Hij bezorgde mij de brieven van mijn lief, mijn huidige vrouw! Maar onderwijzer worden zag ik niet direct zitten en daarom verhuisde ik voor mijn laatste jaar humaniora naar het atheneum van Diest. Het atheneum, ja...

The Bats

Mijn vader wou mij eigenlijk inschrijven in het St.-Jan-Berghmans-college want wij waren van katholieken huize. Maar ik had ondertussen "The Bats" opgericht, in 1963, een rock-groepje dat in de streek veel succes had. Wij inspireerden ons op de Rolling Stones en Deep Purple en natuurlijk hadden we lang haar. Lang haar, pas op, ook weer niet zo lang! Maar dat te lange haar was de reden waarom ik in het college van Diest niet welkom was! Mijn vader was nogal modern van opvatting: hij aanvaardde het standpunt van het college niet. De deken van Bekkevoort ging mijn zaak speciaal bepleiten bij de directeur, ook een pastoor, maar tevergeefs: ik werd geweigerd. Mijn pa was daarover zo verontwaardigd dat hij, die altijd zoveel voor het vereni-gingsleven had gedaan, van de ene dag op de andere uit alle katholieke verenigingen stapte! The Bats laten vallen, neen, dat kon niet.
Wij waren zo'n typisch groepje uit die tijd: 5 man met "Beatle-botten", drie gitaren, een drummer en een zanger. Zoals gezegd werden wij in de streek zeer bekend. Wij brachten een 10-tal platen uit. Mijn broer Robert en ik speelden gitaar. Onze Robert begon als bas-gitarist maar hij perfectioneerde zich. Hij ging klassieke gitaar studeren aan het conservatorium en hij is nu de man die voor al onze TV-reeksen de muziek schrijft. Ik vind dat hij voor "Lili en Marleen" weer prachtige dramatische muziek heeft gecomponeerd...

King

Met mij liep het anders. Ik kan nog altijd wel met een gitaar "uit de voeten" maar een beroepsmusicus zat er in mij blijkbaar toch niet in. Ik werd vertegenwoordiger voor een drukkerij en na een jaar: opsteller bij de Boerenbond. Daar kreeg ik een opleiding als fiscaal raadgever want met de invoering van de BTW hadden ze die nodig. Rond die tijd leerde ik Mike Verdrengh kennen. The Bats mochten optreden in zijn programma. Hij maakte kennis met ons en toen hij hoorde dat ik fiscaal raadgever was vroeg hij mij of ik zijn belastingsbrief niet eens wou bekijken. Dat deed ik. Ik ontdekte een vergissing - niets spectalulairs, gewoon een som die in een verkeerde kolom was ingevuld! - maar dat maakte een verschil van 70.000 fr. Mike kreeg dat bedrag teruggestort! Natuurlijk was hij in de wolken en schilderde mij bij zijn vrienden af als een financieel genie... zodat ik sindsdien ook de belas-tingsbrieven invul van Zaki, Willy Delabastita en nogal wat mensen uit de showbizz! En hoe een dubbeltje rollen kan... Mike Verdrengh, Eric Dillens (regisseur van o.a. de Sound Mix Show), Jo Harris en nog een paar anderen hadden juist plannen om een artiestenbureau op te richten: "King". Zij vroegen of ik als financieel bediende King niet wou runnen. Ik moest dan wel mijn werk bij de Boerenbond opzeggen en dat risico heb ik genomen. King werd een succes. Exclusief voor België kregen wij The Tremelos, Mud, Smokey, the Rubets... en in eigen land hadden wij the top of the bill: Octopus, Paul Severs, Peter Koelewijn, de Mike en Zaki Show, ... Ik zat ondertussen als vennoot mee in King en omwille van nieuwe wettelijke bepalingen konden de oprichters-artiesten niet langer vennoten zijn. Ik mocht hun aandelen overnemen. Zo gebeurde het dat ik, die nooit van zo'n carrière had gedroomd, bijna automatisch en gedreven door het lot... manager werd van King.

RV Productions

In 1980 richtte ik bovendien een eigen productiekantoor op: "RV Productions". Eerst verzorgden we alleen theaterproducties met Gaston en Leo maar later deden we shows over heel het land. We startten ook 3 films op ("Zware jongens" o.a.), we werkten twee jaar aan het scenario van "De kotmadam" en waren klaar om het aan het nieuwe VTM te verkopen. Dat is een echt succes geworden. VTM kocht ook shows met Gaston en Leo die wij al hadden van voor VTM bestond.

Onze crew levert goed werk. Wij willen het niveau van de scenario's hoog houden. Ja, onze mensen hebben echte beroepsfierheid en zo hoort het ook. Weet je dat de Spaanse TV de eerste reeks van Gaston en Leo gekocht heeft en nu uitzendt in gedubde versie?! En het schijnt goed mee te vallen want ze willen ook reeks 2 kopen!
Nu hebben we hoge verwachtingen van "Lili en Marleen" met Carry Goossens en Simonne Peeters. De eerste reeks van 13 afleveringen is klaar en we hebben al een vervolg in ons hoofd. Jaja, we moeten ons werk tenminste twee jaar op voorhand plannen... Voor de Gaston Bergh-mansshow hebben we 110 gags nodig per seizoen! Daarvoor zijn een 20-tal schrijvers geëngageerd en 6 mensen die selecteren. Goede moppen vinden is zeer moeilijk: slechts 1% van wat we lezen is bruikbaar!
Mensen die een goede gag voor Gaston verzinnen mogen die altijd opsturen naar de Koning Albertstraat 10 in 3290 Diest! Ze krijgen 3000 fr. voor elke bruikbare mop! Doen dus!

René Vlaeyen bleef net iets te lang met ons babbelen. Zijn 20-koppig team had ondertussen de hele set in Halen al afgebroken en terug opgebouwd in Zelem voor weer nieuwe opnamen. Jan Decleir en Gaston Berghmans waren een tijdje ervoor toeterend langs gekomen als om te zeggen: "Komaan directeur, er is nog werk aan de winkel!" "Goede mensen, hoor" zegt René. "Vedetten hebben natuurlijk ook hun mindere kanten, maar het blijven gewone mensen, zeker als je ze een beetje beter kent." Mijmerend vertelt hij nog over Leo, de overleden partner van Gaston: "Eén van de tofste mensen die ik ooit heb ontmoet... Een ingoed man, zeer menselijk, familiaal... Een goede vriend waaraan ik persoonlijk veel heb gehad..."
René is blijkbaar van hetzelfde goede hout gesneden. Links en rechts konden we van zijn medewerkers vernemen dat zijn grote verdienste het samenbrengen van talent is en het samenhouden van het team. Het siert hem dat hij tussen zijn drukke bezigheden door nog tijd maakt voor gehandicapten en minder bedeelden. René is speciaal begaan met het BO-schooltje "Bremberg" dat zorg draagt voor zwaar en matig gestoorde kinderen. Op zijn verzoek aanvaardden Gaston en Leo het peterschap over het schooltje. Voor het bouwen van een nieuwe school organiseert René jaarlijks o.a. een grote inzameling van kleren: opbrengst 1 miljoen! Dank zij het fijne engagement en de efficiënte aanpak van René Vlaeyen zit Bremberg voortaan op rozen!

BOK IX.1, oktober 1994
© kvr          (naar index)