In vergelijking met de buurlanden scoort de
Vlaamse jeugd bedroevend laag qua fitheid en algemene fysieke conditie... Recent
wetenschappelijk onderzoek kwam deze vaststelling herhaaldelijk bevestigen zodat er zowaar
enige paniek ontstond in schoolmiddens en op sommige ministeries. Dat mag ook wel, want er
moet dringend iets aan gedaan worden!
Gezonde sport kan niet genoeg worden aangemoedigd. BOK draagt zijn steentje bij, niet
alleen door het organiseren van talloze sportontmoetingen en het deelnemen aan allerlei
sportactiviteiten binnen de gemeente, maar ook door artikels in de Bokkekrant over lokale
sportverenigingen en "sportfiguren"
Qua sport lijkt Bunsbeek een dorp apart... BOK heeft nog geen moeite gehad om speciale
sportfiguren te vinden want in Bunsbeek groeien kampioenen als het ware aan de bomen! In
allerlei disciplines! Atletiek: Ilse Denruyter (Belgisch kampioen - dit jaar alweer!);
enduro: Mark Reul (meermaals Belgisch kampioen); zwemmen: Veerle Doudelet (Brabants
kampioen); duivensport: Doorke Vanwinckel (tweemaal Algemeen Kampioen) en René Minart
(Keizer van Tienen),... Voorbije wintermaanden heeft een jonge Bunsbekenaar zo'n
uitzonderlijke loopprestaties geleverd dat hij zonder discussie tot nieuwe sportfiguur
uitgeroepen werd: Philippe Timmermans.
Philippe (°15/2/63) is altijd "ne rappe" geweest! Als kadeeke van 10 sloot hij
aan bij Toekomst Bunsbeek en doorliep er alle reeksen, van kadet tot eerste ploeg. Zijn
ganse voetbalcarrière was hij de gedroomde goalenmaker. Philippe schoot zo'n 30 rozen per
jaar bij de kadetten! Als 16-jarige werd hij opgenomen in de eerste ploeg en was goed voor
gemiddeld 15 goals per seizoen - 21 goals in Bunsbeeks topseizoen! Niet te verwonderen dat
hij de lieveling was van het publiek! Philippe speelde met Bunsbeek o.a. de kwartfinale
voor de Beker van Brabant maar geraakte zwaar gekwetst tijdens een vriendenmatch in
1986... Zijn knie werd geblokkeerd en kraakte zo luid... dat de toeschouwers langs de kant
het konden horen! Na revalidatie begon Philippe toch terug te voetballen maar wanneer een
paar maanden nadien de gewrichtsbanden van dezelfde knie afscheurden verbood Dr. Martens
hem nog verder te voetballen. Zijn wereld stortte in want hij leefde voor het voetbal...
en Bunsbeek had hem nodig...
Een echte sportman kan echter niet stilzitten. Philippe sloot zich aan bij de
wielertoeristen en ging in 1990 met zijn schoonbroer ook al eens mee lopen in Tessenderlo,
's zondagvoormiddags. Het viel de andere lopers op dat hij zo gemakkelijk meekon en op hun
aanraden sloot hij zich vorig jaar aan bij Looise Atletiekvereniging, de club o.a. van
William Van Dyck en Christel Rogiers. Onder de kundige leiding van trainer Mon Didden
maakte Philippe snelle vorderingen: 20 km Dwars door Tienen 1990: 18de van 120 deelnemers
met een tijd van 1u15' - Dwars door Tienen 1991: 6de van 130 deelnemers met een tijd van
1u9'! Een maand later won Philippe de 10 mijl van Meerhout... en begon het plan te rijpen
om eens een echte marathon te proberen. En als men dan toch een marathon wil lopen, waarom
dan niet ineens in New York?! Lotto en De Morgen sponsorden: voor 34.000 fr. kon Philippe
voor een week naar New York en er de marathon lopen. Meer en meer zette hij zijn zinnen op
Amerika. Zijn zus en zijn ma wilden hem vergezellenen en ja, toen was de beslissing
gevallen! Philippe begon zich speciaal voor te bereiden: twee maanden keihard trainen
volgens speciale schema's op een dieet van rijst, muesli en spaghetti. Het zou voor hem en
zijn familie een onvergetelijk avontuur worden: voor de eerste keer met het vliegtuig,
voor de eerste keer op een ander continent, voor de eerste keer een marathon!
Met 15.000 andere buitenlanders liep Philippe op zaterdag 28/11/91 de "Vredesloop
door New York" als vertegenwoordiger van "Belgium" en 's anderendaags was
hij één van de 29.500 officiële deelnemers aan de enige, echte "Marathon van New
York"! Tussen dikke rijen enthousiaste toeschouwers - vier miljoen schreeuwende
mensen van de start in Brooklyn tot de aankomst in Manhatten, Central Park - werd Philippe
vooruit gestuwd. Eerst ging alles heel goed. Aan km. 30 (Queen's Bridge) hing Philippe nog
in 500ste positie en was hij eerste van de 68 Belgische Lotto-deelnemers. Toen kreeg hij
last van een kwetsuur (verrekking? spierscheur?): de
laatste kilometers werden een
martelgang en zo'n 1000 atleten liepen hem nog voorbij... Uiteindelijk eindigde een erg
teleurgestelde Philippe Timmermans als 1437ste van de 26.000 atleten die de marathon
uitliepen. Hoewel het er lange tijd nog veel beter uitzag blijft dit nochtans een
schitterende prestatie! Philippe slaagde niet alleen in zijn opzet - de marathon uitlopen
- maar omgerekend was hij 5de op 100deelnemers en alleszins 3de van de 68 Belgische
Lotto-deelnemers. Wie doet het hem ooit na?! Niet vergeten dat Philippe nog maar aan zijn
tweede loopseizoen toe is. Wedden dat u nog van hem hoort?!
(Voor de dames: Philippe is 1,75 m.groot, weegt 68 kg. en heeft schoenmaat 42)
|
