Strafstudie

George Dierick

zat. 30 sept. en zon. 1 oktober 2000 (Parochiecentrum Bunsbeek)

regels om in het publiek te mogen zitten...

1. Geen geneusgepeuter zodat de acteurs zonder enige walging dit toneelstuk tot een goed eind kunnen brengen. En indien je nu toch bezig bent, dan absoluut geen snotbolletjes richting podium schieten.

2. Geen verleidelijke blikken naar de acteurs/actrices. Ja, we weten dat we ongelooflijk aantrekkelijk zijn, maar probeer jezelf in de hand te houden tot na de opvoering. (handtekeningen en privé telefoonnummers te verkrijgen bij “Agenty for increadable good actors and purple bananas”)

3. De acteurs trakteren na de opvoering is verplicht.

4. De aankoop van een frisco tijdens de pauze is ook verplicht. Ze kosten toch maar 30 Fr.

5. Verboden gebruik te maken van de VIP-parkeerplaatsen die voorbehouden zijn voor de Porsche van Carolien, de Lamborgini van Katrien, de 2pk van Jan, de BMW Z3 van Lieven, de Ferrari van Fien en de tandem van Nelen en Anne-Laure.

6. Na een half uur de acteurs opnieuw tracteren is ook verplicht. 

7. Gelieve alle gulle donaties op onze Zwitserse bankrekening te storten. Ons goede doel van dit jaar zijn de weeskindjes uit Brazilië.

8. Het is tevens verplicht alle acteurs aan te spreken met “hoogweledelmoediggeborene”. 

Gelieve u aan al deze regels te houden, zoniet zullen sancties van hogerhand ondernomen worden. 

Met vriendelijke groeten, 
Bok - Jeugd

de auteur

George DIERICK (°1947) is een artistieke duizendpoot:

• als muzikant is hij sedert 33 jaar actief in de Nederlandstalige platenbizz. Onder diverse pseudoniemen staan zowat 200 liedjes van zijn hand op plaat, gezongen door een hele trits artiesten uit Vlaanderen en Nederland: Paul Severs, Eddy Wally, Ronnie Tober, Johnny Hoes, De Twee Pinten ... 
• als schrijver van toneelwerken verkreeg hij bekendheid met zijn revues (intussen al 27) die jaarlijks opgevoerd worden in zijn woonplaats Tessenderlo en, in dat genre, nationale bekendheid genieten. Voorts schreef hij talloze kerststukken, sketches, musicals en blijspelen, waarvan vooral “Komt daar de bruid?” en “De H.H.H.-Club” elk toneelseizoen opnieuw doorheen het hele land gespeeld worden. 
• voor wie de moeite doet om eindgenerieken op het televisiescherm te lezen zal zijn naam bekend in de oren klinken, want hij schreef en schrijft honderden ‘quickies’ voor Jacques Vermeire, Gaston Berghmans, en de “Twee Straten Verder”-shows op VTM met Carry Goossens en Jan Van Dyke.
• “Strafstudie” schreef hij in opdracht (zoals vele andere projecten) voor de groep ‘Expressie’ van het Pius X-College te Tessenderlo. Het werd nadien al vaak opgevoerd door jeugdtoneelgroepen in het hele land. 

rolverdeling

• Nelen (Nelen De Cock) is het blokbeest van de groep, die haar strafstudietijd nuttig wil doorbrengen met het maken van haar wiskunde-oefeningen.
• Lieven (Lieven Das) komt al gauw onsympathiek over, doordat hij paniekerig en egoïstisch reageert. Door zijn houding plaatst hij zich buiten de groep.
• Fien (Fien Vanderweyden) is het dromerige type, dat van poëzie houdt en de hele probleemsituatie door een filosofische bril bekijkt.
• Katrien (Katrien Geuth) beluistert voortdurend haar walkman en is op die manier de verbinding tussen de buitenwereld en de opgesloten groep.
• Anne-Laure (Anne-Laure Wuestenbergs) is zowat de leidster van de zes. Ze zorgt voor de samenhang van de groep als deze uiteen dreigt te vallen.
• Carolien (Carolien Vanderweyden) zorgt voor de humor in de groep. Ze maakt om alles en iedereen grapjes die soms wel, soms niet aanslaan.
• Jan (Jan Boyen) is de zoon van de conciërge die het wiskunde-strafwerk komt brengen. Iedereen verdenkt hem ervan een oogje te hebben op Nelen. Hij voelt zich ook minderwaardig omdat hij - in tegenstelling tot de anderen - uit een technische richting komt.
• Dan zijn er nog Stoffel Bollu als reporter en Jeroen Adriaens als cameraman

zangroep Tijd Loos

De jongeren van Zangroep Tijd Loos dragen ook hun steentje bij. De songs zijn geschreven door de auteur Georges Dierick

• Lied 1: Strafstudie
• Lied 2: Stilte
• Lied 3: Het lied van de egel
• Lied 4: Morgen is weer een andere dag
• Lied 5: Geen paniek
• Lied 6: Een onderzoek

Deze luidkeelse dames verlenen hun medewerking:

• Kaat Vanherrewegen: ‘fluistertje’
• Fien Vanherrewegen: ‘schreeuwertje’
• Laura Boogaerts: ‘fluistertje’
• Ellen Coeckelberghs: ‘Geen paniek’
• Sieglinde Boogaerts: ‘Stilte’
• Hilde Staes: ‘Stilte’
• Lotte Veulemans: ‘Een onderzoek’

decor

André Camps, Martin Das, Lieve Degeest, Gaston Pierlet, Roger Devos, Ria Roukaerts, Remi Vangoidsenoven

belichting

Johan Camps, Wim Sinap, Koen Vangoidsenoven

klank

Kristof Gooris, Martin Das (cd opname)

grime

Christine Vanhellemont, Pascale Gilis

regie

Na maanden van soms hard zwoegen zijn we aan het eindpunt beland. Met de productie ‘strafstudie’ was het zoeken en aftasten hoe de jongeren waarmee we van start gingen, reageerden op tekst, toestand, ruimte, tijd en gevoel. Het is soms schipperen en zoeken naar een compromis, maar dat is gezond. Vooral waar creatievelingen samen op zoek zijn naar vertolkingen en uitbeelding van expressie, is discussie een goede basis. Vernieuwing wordt soms wantrouwend bekeken maar bij nader toezien als verkwikkend ervaren. De jonge acteurs zijn intussen uitgegroeid tot een hechte groep die nauw aan elkaar hangt en zo te horen ook buiten de toneeluren goed met elkaar opschiet. Er zitten allerlei scherpe kantjes aan het gebeuren: tekstkennis, beweging, vertolken van emoties, allerlei dingen die niet zo vanzelfsprekend zijn voor mensen die hun eerste stappen zetten op het podium. Gaandeweg vielen de puzzelstukjes in elkaar en kreeg de productie vorm. Genieten is een voorrecht dat voor acteurs en alle medewerkers van BOK pas volledig is als ze het kunnen delen met het publiek en dat is wat we u allemaal toewensen. Het was een genoegen te mogen werken met jongeren die binnen BOK een nieuw creatief potentieel garanderen. 

Michel en Troet 

Verslag van de jury

De productie van “Strafstudie” werd door de meeste toeschouwers positief onthaald. Toch bleek uit het verslag van de jury, dat er nog heel wat gebreken zijn die dienen bijgeschaafd te worden. Wij willen u dit zeker niet onthouden en geven u daarom een beknopt overzicht van het oordeel van de jury.

De keuze van het stuk

Het stuk was een goede keuze maar de personages bleken te vaag geschetst. Verder hebben de regisseurs onvoldoende aandacht gehad voor dramaturgische ontleding van het toneelgegeven. Hierdoor liepen de acteurs een beetje verloren in het verhaal.

De regie

Volgens de leden van de jury zijn de jongeren ondermaats begeleid. Hierdoor speelt niemand echt en zijn de spelers vaak onverstaanbaar. 
Positief was wel het jongerenkoor dat muzikaal uitstekend presteerde, maar zelden of nooit deelnam aan het drama. Ook deze fouten worden op de rug van de beide regisseurs afgeschoven, alhoewel dit een bewuste keuze was.

Vertolking

Vooral de dictie en verstaanbaarheid moeten nog dringend worden bijgeschaafd. Hier is duidelijk werk aan de winkel wat voor de jeugdige spelers zeker een uitdaging moet worden.

Techniek

Hier was geen enkel negatief punt te bespeuren. Het decor was eenvoudig en tot in de details verzorgd. 

Toch een positieve beoordeling

Alhoewel geen enkele jury blijkbaar weet welke opoffering een jeugdproductie vergt en regie door eigen mensen vaak wordt ondergewaardeerd door de eigen spelers, bleek er toch voldoende talent in huis om aan BOK een Tweede afdeling toe te kennen. We gaan dus zeker onze uiterste best doen om bij het volgende beurtoptreden in 2003 op zijn minst een eerste afdeling te behalen.

Michel Hendrickx