Rudi Hendrickx

de crack van Willy van Kerlien

sportfig.gif (2639 bytes)

We zegden het vroeger al: Bunsbeek is een dorp van atleten en kampioenen. Waar te lande vindt men het nog, zo'n klein dorpje met zoveel grote namen in zoveel verschillende sportdisciplines?! Lopers als Philippe Timmermans en Ilse Denruyter, zwemmers als Veerle Doudelet, keepers als Norbert Depotter, crossers van het kaliber Mark Reul en Rudi Hendrickx?! Wat al deze sympathieke sportlui gemeen hebben is hun grote bescheidenheid. Als BOK er geen artikel over schrijft blijven ze zelfs in het eigen dorp nog onbekend! Zo ook Rudi Hendrickx, "de ijzersterke" zoals een dagblad hem onlangs nog betitelde!

Rudi is pas 25: groot, atletisch, droog-getraind en met een voorkomen dat herinneringen oproept aan Elvis Presley en James Dean. Motoren hebben hem altijd aangetrokken. Als knaapje van negen kocht hij in het geniep een "Peugeot mobiletteke" voor 500 fr. en dat werd zijn eerste "crossmachien". Twee jaar later ruilde hij het voor een 50 cc en nog wat later had hij een Honda 250 cc! Rudi was nog maar 13 jaar. Met zo'n machine mocht hij natuurlijk niet op straat komen! Hij kon ze trouwens zelf niet in gang trappen - dat deed vader Willy dan voor hem. In de buurt was er een klein parcours, de zandkuil van Moriau, en daar oefende en sprong de jonge fanaat tot hij zich eens lelijk aan de enkels bezeerde. Prompt kocht vader Willy hem een echte competitiemachine, een 125 cc met aangepaste vering die de enkels minder belast.

Rudi sloot aan bij de BMV, begon deel te nemen aan de competitie en werd het tweede jaar al Brabants Kampioen bij de nieuwelingen (1984)! Het jaar daarop werd hij als junior niet alleen Brabants maar ook Belgisch Kampioen! Rudi ging over naar de grote Belgische motorbond, de BMB en reed in '86 en '87 als junior mee in crossen voor internationalen. Hij kwalificeerde zich steeds tijdens de selectieritten en startte dan in de finales met knapen als Geboers, Bervoets en Jobé! Rudi reed verscheidene prijzen bij elkaar maar toen kwam de verplichte legerdienst (1988) zijn opgang onderbreken.

Rudi lag een paar jaar stil, maar in '91 sloot hij weer aan (bij de BVM) en werd alweer Brabants Kampioen. Vorig seizoen kwam Rudi uit bij de Nationale 250cc... en werd nogmaals Brabants Kampioen. Pech tijdens de laatste cross verplichtte hem tot opgave en hield hem toen van de Belgische titel. Dit jaar rijdt Rudi bij de inters en mikt onvervaard op de Belgische titel.

Hij bereidt zich zorgvuldig voor. Het trainingsprogramma voor een crosser is trouwens zeer zwaar! Elke maandag loopt Rudi 14 km, op dinsdagen werkt hij een vol uur met gewichten, woensdag is het trainen met de moto, donderdag zich afbeulen op de mountainbike, vrijdag weer lopen en op zaterdag oefenen met mountainbike en moto. Resultaat: een spierenbundel met een hartslag van 52!

Vader Willy is de trouwste supporter en onmisbare helper. Hij is er elke cross bij met de caravan en de technische uitrusting (waaronder zelfs een electriciteitsgroep en hogedrukreiniger!). Enthousiast vertelt hij over de charmes van het kamperen op de crossterreinen met kampvuur, barbecues en fratsen allerhande. Rudi is duidelijk omringd door een fijne vriendengroep van loltrappers. Danny Lowies o.a., trouw supporter en elke zondag vakkundig technisch assistent. En "Snuggels"! Snuggels bestond het om tweedehands een ijsventerscamionette "Hagelands Ijsje" te kopen met bel en alles erop. Daarmee kon hij dan gratis overal binnen want iedereen dacht: "Dat is de crèmeman!". Zo was hij zich eens vlak bij de jurybus van de officials geparkeerd de avond voor de cross en hij en een paar vrienden sliepen in de camionette. Zondagmorgen - het was goed weer - kwam er toch wel een dame op het venstertje die mannen wakker kloppen zeker. Snuggels deed het raampje open en madame zei: "Voor mij ene van twintig!" "Dat is geen probleem!" antwoordde Snuggels met zijn slaapkop!

Vader Willy blijft vertellen en plezierige anekdotes ophalen. Mooi om zien: een vader en een zoon die bijna stikken van het lachen om al de pret die zij samen al hebben beleefd. Langs deze weg willen zij nog alle supporters en medewerkers danken die van het bal ten voordele van Rudi Hendrickx (5/12/92) zo'n succes hielpen maken.