Bunsbeekse Ontspanningskring

Het verdriet van Bunsbeek: slot

Het Bunsbeekse schoolhoofd, Maria Saelmaekers, had het bestuur van de oudervereniging voor de rechter gedaagd en hen beschuldigd van "laster en eerroof" met de publicatie van HET VERDRIET VAN BUNSBEEK. Het gerechtelijk onderzoek dat volgde bevestigde echter de stellingen van de ouderkring.

Het besluit van van opperwachtmeester Slawisky loog er niet om:

"Brengen ter kennis aan de Heer Onderzoeksrechter DECOUX te LEUVEN dat, alhoewel mevrouw SAELMAEKERS Maria zich burgerlijke partij heeft gesteld tegen de BOK, zij bij het merendeel van haar personeel negatief uit de bus komt en dat haar proces wordt gemaakt in plaats van het proces van de leden van het oudercomité. Een klein gedeelte van haar personeel vindt dat de leden van het oudercomité te ver zijn gegaan met de uitgiftes van de krantje 'HET VERDRIET VAN BUNSBEEK' en dat alles op leugens berust. Wanneer wij hen dan vragen de leugens te weerleggen met feiten, krijgen wij hierop geen antwoord."

De klacht werd dan ook geseponeerd...

Fons Hendrickx:

Met uitspraak door de Raadkamer van Leuven valt voor ons definitief het doek over deze zaak. Wij zouden nu triomfantelijk kunnen doen... maar wij doen dat liever niet. Eens te meer herhalen wij dat het fout was ouders het recht op vereniging te ontzeggen, dat het fout was een wettelijk erkende oudervereniging tegen te werken, dat het fout was de collectieve overeenkomsten van het Katholiek Onderwijs niet na te leven, dat het vooral fout was elk gesprek te weigeren. Zelfs al bedekken wij nu alles met de mantel der liefde, de geschiedenis zal oordelen over de tijd toen Bunsbeekse ouders - omwille van hun belangeloos engagement - niet welkom waren in de school van hun kinderen!

Onze strijd als oudervereniging is gelukkig niet vergeefs geweest. Sneller dan wij voorspeld hadden lijkt het doel bereikt: het overleg met ouders, onder meer over de aanwending van het lestijdenpakket, wordt spoedig een subsidiëringsvoorwaarde voor de gesubsidieerde scholen! Minister Coens neemt dit mee op in het "dinosaurusdecreet". Binnen de Vlaamse regering is overeengekomen dat - zo met de inrichtende overheden van het gesubsidieerd onderwijs voor l april 1991 geen participatieregeling kan getroffen worden - deze van overheidswege wordt opgelegd. Overleg kan dan wettelijk worden afgedwongen! Een school die zijn oudervereniging afschaft krijgt geen frank meer van de staat!

Wat deze materie betreft wordt overal erkend dat BOK, "een vereniging uit zo'n piepklein Hagelands dorpje", baanbrekend werk heeft verricht. Inderdaad, BOK heeft het spel consequent gespeeld: NCOV, PMS, inspectie, vicariaat, bisdom, NSKO, RVIMKO, de Minister van Onderwijs,... allen kregen ze met BOK te maken. En allen kwamen ze tot hetzelfde besluit: de oudervereniging is statutair helemaal in orde en ook al zijn de Bunsbeekse inrichtende macht en het schoolhoofd in overtreding - er zijn geen sancties tegen hen voorzien door de wet. Pas met het nieuwe decreet komt daar verandering in.

Het is dan ook geen toeval dat tijdens de recente onderhandelingen op alle niveaus herhaaldelijk naar het "geval Bunsbeek" werd verwezen. Zo blokletterde De Standaard nog op 25/4/90 onder de titel: "Ouders vragen wie dossier schoolparticipatie blokkeert":

"De NCOV staat erop dat de school de lokale ouderverenigingen erkent. Het zijn niet de lokale schooldirekties of inrichtende machten die moeten zeggen welke oudervereniging er representatief is. Dat is een duidelijke verwijzing naar onder meer Bunsbeek, waar de pastoor, inrichtende macht van de lokale vrije basisschool, al jaren lang weigert te overleggen met de erkende oudervereniging."

Wij hebben jaren moeten opboksen tegen "Het verdriet van Bunsbeek". Als dit de democratie heeft kunnen dienen was het graag gedaan!

Bunsbeekse Ontspanningskring

Tijdens de Algemene Vergadering van 8 maart 1990 werden unaniem de nieuwe statuten van onze vereniging goedgekeurd. "BOK, Bunsbeekse Ouderkring" heet voortaan "BOK, Bunsbeekse Ontspanningskring" en blijft een feitelijke vereniging. BOK wil inderdaad niet langer oudervereniging zijn. Deze bladzijde wordt definitief omgedraaid zodat wij met des te meer energie onze culturele en sportieve doelstellingen kunnen realiseren.

Het publiceren van "Het verdriet van Bunsbeek" heeft bevrijdend gewerkt - voor de school, voor het dorp, voor BOK. De toekomst van onze vereniging ziet er gewoon stralend uit. Tachtig gezinnen zijn lid en het aantal activiteiten van de vereniging niet te tellen. Met zijn "Tweede Afdeling" voor "De zelfmoordenaar" staat onze toneelgroep momenteel het hoogst geklasseerd in de regio Tienen-St.-Truiden-Landen-Diest. Op de prijsuitreiking in Brussel beklemtoonde de voorzitter van het Brabants Toneelverbond het uitzonderlijke van de prestatie van BOK:

"Het gebeurt uiterst zelden dat een toneelvereniging die voor de eerste keer deelneemt aan het Provinciaal Tornooi al dadelijk naar de Tweede Afdeling mag, en het geval van Bunsbeek is des te opmerkelijker daar men er pas aan de derde productie toe is."

BOK zal in de toekomst nog meer kunnen investeren in het talent van de Bunsbeekse jeugd. De toneellessen en de apotheose in het Parochiecentrum werden zo'n succes dat BOK volgend jaar de inspanning wil verdubbelen.

Het stimuleren van creativiteit in een levend dorp blijft onze voornaamste taak.