Eliane De Coninck en Georges Mues

Bunsbeeks dansduo aan de Belgische top

sportfig.gif (2639 bytes)

mues.jpg (15043 bytes)

Verdoken in de landelijke rust van de Veldstraat wonen Georges Mues en Eliane De Coninck met hun beide zonen, Alain (16) en Patrick (13). Georges is apotheker en ook Eliane is hooggekwalificeerd: zij is Doctor in de Wetenschappen en Afdelingshoofd Afrikaanse Entomologie ("insectenkunde", nvdr) in het museum van Tervuren. De kinderen zijn niet thuis - ze zijn gaan schaatsen in Haasrode - en dus hebben Eliane en Georges wat tijd om over hun hobby te vertellen: dansen!

Wij leerden Georges kennen toen hij BOK vorig jaar dansadvies kwam geven voor de toneelproductie "De Canadese Muur". Georges was subliem! Hij slaagde er niet alleen in om absolute beginners op een paar uur tijd de essentiële tangodansbewegingen aan te leren... Georges deed meer! Hij maakte voor de acteurs duidelijk welke vreselijke spanning aanwezig is in de tango, hoe misprijzen blijkt uit de gelaatsuitdrukking van de partners en afkeer uit stand van hoofd en schouders... maar hoe tegenstrijdig dat alles is met het hunkerend contact van de heupen en de voortdurende sensuele verstrengeling van de benen... de perfecte illustratie meteen van de geladenheid in "De Canadese Muur"... Dat BOK met deze productie een Eerste Afdeling behaalde is zeker mee aan de deskundigheid en interpretatie van Georges te danken! Geen wonder - we hebben het nu pas ontdekt - als je weet dat Georges met zijn echtgenote Eliane aan de top van de Belgische danswereld staat!

Als duo maakten zij een ongelooflijk snelle opgang: beginners nog in 1985 zijn zij sinds vorig jaar Belgische A-dansers Latijns-Amerikaans. Zij werden opgeleid door het kampioenenpaar Desmet-Camby in Herent en vervolmaakten zich bij Tina en Roger Cleeremans en dat andere kampioenenpaar in Langdorp, Wim Gevaert en Inge Hansart. Eliane en Georges dansen alles: Latijns-Amerikaans, standaard, formatie,.. Op weg naar de top wonnen zij wedstrijden in alle categorieën van de Unie van Belgische Amateurdansers, de bond die onlangs werd omgedoopt in de "Belgische Danssportfederatie". Toch waren zij slechts "late roepingen" ... als dansers - niet als koppel! Hun "romance" ontstond al op de schoolbanken van het atheneum in Diest, weliswaar onder het waakzaam oog van vader De Coninck die er les gaf!

Eliane:
Als Georges en ik op een T-dansant waren begonnen onze tenen altijd gelijk te kriebelen!

Georges:
Toen we nog vrijden zegden we al: "Danslessen volgen, dat gaan we ne keer doen als we getrouwd zijn!" Wij dansten graag maar lessen nemen zat er niet direct in... We trouwden, we kregen kinderen, we geraakten niet weg. Pas toen we 35 waren schreven we in voor onze eerste danslessen! Dat was gewoon als hobby bedoeld: we deden het graag! We begonnen uit te kijken naar de dinsdagavonden wanneer de groepslessen werden gegeven en naar de zaterdagavond, de oefenavond.

Eliane:
Ja, we zochten een hobby die we samen konden doen. We gingen tennissen, maar in de winter viel dat stil... En op een dag had Georges ons ingeschreven in de dansschool van Herent. En dat viel mee!

Georges:
Dansen werkt "huwelijksverstevigend", het brengt de partners dichter bij elkaar! Allez, in 't begin toch... Als ge wedstrijden begint te dansen stijgt de stress en wordt er gekibbeld (kijkt lachend naar Eliane)! Maar als hobby, in groep, is het zeer plezant.

Eliane:
Het is ontspannend, maar het is ook een sport! Wedstrijddansen vraagt veel inspanning, training. Ge moet serieuze "verplaatsingen" doen aan een snel tempo, uren lang.

Georges:
Op een wedstrijd moet het paar vijf dansen onmiddellijk na elkaar afwerken. Als ge weet dat de inspanning voor een dans als de samba gelijk is aan die van een sprint van 800 meter, dan kunt ge wel denken hoe zwaar de fysische inspanning is die van de danser wordt gevraagd! Na een oefenavond weeg ik ongeveer 2 kg minder, ondanks het feit dat we dan gewoonlijk toch een vijftal pintjes hebben gedronken.

Eliane:
Georges is ook groter geworden sinds hij danst! Vroeger liep hij zonder problemen onder de luchter van de keuken, nu loopt hij ertegen! Ja, ge oefent voortdurend op het aannemen van een correcte, rechte houding... Mijn enkels zijn duidelijk verstevigd. Vroeger sloeg ik dikwijls mijn voet om, op de stoep en zo. Dat overkomt me nu veel minder!

Georges:
Voor ik danste had ik wat last van aderspat. Wel, dat is helemaal verdwenen! Dansen is dus wel degelijk een gezonde sport. De inspanningen zijn "eerlijk verdeeld" tussen beide partners. Allez, dat hangt van de discipline af. Bij standaarddansen moet de heer de show stelen en bij Latijns-Amerikaans gaat de dame voor. Er is maar één Latijns-Amerikaanse dans waar de heer op de voorgrond treedt en dat is de "paso doble", de "stierenvechtersdans"! De heer is dan de stierenvechter en de dame symboliseert afwisselend de capa, de stier, enz. Onze dansleraar zegt altijd: "Een dame is het show-element, daar wordt naar gekeken. Maar ze kan slechts goed zijn als de heer goed is... en haar doet dansen!"

Eliane:
Elke dans heeft zijn karakter. Als ge wedstrijden danst wordt ge beoordeeld naargelang ge dat karakter in uw dans kunt vertolken. En hoe ge de dans beleeft...

Georges:
Ja, een dans moet ge intens beleven. Ge kunt er ook echt "in" komen: als het publiek applaudisseert - dat helpt! Maar ge kunt er ook "uit" geraken! Er zijn, wat ik noem, "bulldozer-koppels"! Die intimideren u en zijn erop getraind om u van de vloer te dansen. Als ge stopt, zijt ge verloren! Dan zegt de jury: "Die jongen kan niet ontwijken..."
Het probleem is dat ge in de A-klasse bijna dagelijks moet trainen. Wij trainen maar één of twee keer in de week.

Eliane:
Ja, als ge allebei een full-time job hebt en twee kinderen, dan is het onmogelijk om dagelijks te trainen. We doen het nog wel graag maar ge moet realist zijn!

Georges:
Ge weet hoe het is, met een sport, he. Als ge aan 't klimmen zijt - het gaat goed, ge wint en ge blijft maar stijgen - dan vallen trainingen licht, dan doet ge dat met plezier! Het gevolg is wel dat de tuin verwildert en het huis overhoop geraakt, en dat hebben we er niet meer voor over.

Bij een "Radieuse" van Leffe bleven Georges en Eliane nog lang gezellig verder babbelen, over successen en ambities, over het verdienen van promotiepunten, over rumba's, samba's, cha-cha's, hustles en nog veel meer. Opwindend werd het pas echt toen Eliane haar mooiste danskleedjes ging showen. Sjonge, sjonge! A-klasse - duidelijk!

BOK VII.1, oktober 1993
© kvr          (naar index)