Postzegel zonder Kind
inhoud
Een kind is zoek. Nergens is het nog te bespeuren. “Hetj kan in de vijver gelopen zijn. Of onder een auto. Of uit een boom gevallen. Of zijn vingertjes in het stopcontact gestoken hebben.Of doorgespoeld in het toilet. Of weggezogen in het riool.Of misschien heeft iemand het wel vergif gegeven …”Is het kind verdwenen, ontvoerd, gekidnapt ? De ouders geven elkaar de schuld, maar het kind blijft vermist. Ze zijn zo radeloos dat ze zelfs beginnen te geloven dat hun kind in de rode lamp opgesloten zit …Zouden ze het kind ooit terugvinden ?
acteurs
- Joris Bosmans
- Evelien Bruyninckx
- Jentle Corremans
- Silke Degeest
- Joke Jacquemijn
- Inez Parmentier
- Maren Parmentier
- Annelaure Smeyers
- Stijn Taes
- Sam Taes
- Faye Ylen
woordje van de regisseur
Een half jaar lang repeteerden we elke zondagnamiddag. We vertrokken uit allerhande gekke, vreemde, griezelige, … thema’s en maakten daar stukjes mee. Zoals de verkeerslichten, een rode wereld, standbeelden, iemand achtervolgen, ongeruste ouders, paniek... Deze improvisatiestukjes werden de inspiratiebron van ‘Postzegel zonder kind’.Daarnaast baseerden we ons op tekstfragmenten uit ‘Heb je mijn kleine jongen niet gezien?, Is dat een kapstok? en Spinnen kunt ge niet opereren’.En ja hoor … met enkele bekende gezichten van vorig jaar, Evelien, Stijn, Joris, Inez en Maren maar ook met enkele nieuwe acteurs en actrices Joke, Faeye, Annelaure, Jentle, Sam en Silke kwamen we tot mooie, ontroerende, grappige, … stukjes.
Elke De Swert
Gebroken Hemel
acteurs
- Nelen De Cock
- Carolien VanderweydenJ
- an Bosmans
- Anne-Laure Wustenberghs
- Lieven Das
- Fien Vanderweyden
- Jan Boyen
woordje van de regisseur
Via speltraining en improvisatie rond het thema ‘bang zijn’, is er een dialoog ontstaan tussen mezelf, de spelers en de spelers onderling. Het durven kwetsbaar zijn en het leren vertrouwen van elkaar, stonden daarbij centraal. Zo is er veel gewerkt rond samenspel en interactie op verschillende fronten. Daarom zijn er op die enkele zondagen heel mooie momenten ontstaan en daarom zijn we ook niet bang om iets van die ontmoetingen te tonen. Het is geen kwestie van talent. Zoiets bestaat niet en als talent dan toch omschreven moet worden, dan gaat het hier om lef, wilskracht, liefde en het doorzettingsvermogen om na iedere val weer op te staan en opnieuw te proberen. Van dat talent getuigen Jan, Lieven, Anne-Laure, Carolien, Nelen, Fien en Jan. Zij zijn niet bang om te leven, te ontvangen of te geven. Zij zijn nog niet opgesloten in het spel des levens. Hen ontgaat de bedoeling van hun rol, omdat ze geen vat hebben van de rollen die anderen spelen. Wat zit er achter iedere rol verborgen en kan je je ontdoen van je rol? Of zijn mensen te bang om te tonen wie ze zijn en wat ze willen? Ze durven elkaar nog in de ogen kijken en zijn niet bang van elkaar. In hun stemmen klinkt ons verlangen. Hun klanken verraadt het verborgene en de nood aan elkaar. Zij durven nog te verwachten, zijn klein en hebben onze dromen niet vergeten. Jan zegt ja of nee. Nelen maakt omgang mogelijk zonder al te veel vorm en niemand raakt verstrikt in afspraken met elkaar. Zij zijn niet bang van de wereld of groot te worden of idioot te zijn.Waarom stoten wij elkaar zo dikwijls af? Wij zijn bang om elkaar te raken en aan te raken, te voelen bij jezelf en anderen.Intimiteit is bijna een verbod. Opgesloten in je eigen vierkant. Bang om los te laten. Bang om niet te beantwoorden aan de norm.Ga waar je moet gaan, de weg van je hart, die in de stad het zwijgen is opgelegd. Niemand durft nog.Ik wel. Leven is liefde, een eindeloos mysterie, want zij heeft niets anders dat haar verklaart.
Hi hi hi … Oh nee, ik kan dat niet serieus doen hoor !
Moeten wij heel die tekst kennen tegen volgende week ?
Ik snap die tekst niet !!!
Je moet luider spreken ! Ik versta je niet ! Wat zeg je ?
En … wat moet ik dan zeggen ?
Faye leerde haar lach inhouden. (alhoewel het soms nog moeilijk was) Evelien begon volop te experimenteren en ging de acrobatische weg op (alhoewel dat karretje toch maar akelig was)Stijn werd wat losser en begon mee te dansen (de handjes bleven niet meer in de broekzakken zitten) Joris spitste zijn oortjes en probeerde goed op te letten (maar … waar heb ik mijn bal weer gelegd en oei … moest ik ook op !) Joke stal de show op de catwalk. (wauw) Silke maakte een prachtig rood stukje in een beeldig rood peignoirke.Annelaure speelde liever een kleuter, een enge man, een boer, … (geen rol was haar te veel) Jentle gaf toe dat ze al 14 jongens had gekust. (niet geloven hoor) Maren toonde dat ze een jaartje ouder was en smeet zich er volledig in (nu nog wachten op een piercing)Sam trad in zijn broers voetsporen (maar de handjes verdwenen nog vaak in de broekzakken) Inez bootste een echt vliegtuig op podium na (alleen het volumeknopje bleef af en toe hangen)Elke zondag was de spanning al te voelen in de zaal. Hoe meer de voorstellingen naderden, hoe spannender het werd. De laatste instructies werden gegeven, de teksten werden ingeoefend, de bewegingen werden dans, de opkomsten werden nog eens doorgenomen, … En nu zijn ze er klaar voor! Dus laat het doek maar snel opengaan!
Yves van den Boogaart
wist je dat...
- Yves 36 jaar is!?
- Elke en Yves een geheime relatie hebben.... eventueel, misschien, het zou kunnen, alé, van horen zeggen, hé? Niet? NOT!
- Anne-Laure Olga heet, Yves ook Filip genoemd wordt en al de rest Mark heet behalve op woensdag, dan is het François.
- de speculaasjes op mysterieuze wijze uit het café verdwijnen... njam njam crunch crunch.
- we vier weken voor de opvoering nog geen idee hadden wat de inhoud of de titel zou zijn.
- Dana Winner in de zaal zit... Derde rij, zesde stoel...
- Lieven’s haar een wereld apart was, hij heeft het daarom afgeknipt.
- Jan Bosmans geen pannenkoeken kan bakken...
- Pompompidompidee
- Yves onder de sloef van Elke ligt....
- Carolien goed kan stofzuigen.
- Jan Boyen ne vette kaka is.... (speciaal voor caro)Wie ook vindt dat Jan nen vette
kaka is, kan dit doormailen naar carolienvanderweyden@hotmail.com. Er wordt een zelfhulpgroep opgericht voor vrienden en kennissen van Jan.
- er dartspijltjes aan het plafond hangen!
- Yves freakt als hij stoelen op een hoop ziet.
- Jan eens riep: “woo ska!” en met zijn hoofd tegen een paneel liep...
|
